Zagadnienie samogwałtu u dzieci. Pewne przejawy życia płciowego u dziecka można zauważyć już bardzo wcześnie. Nawet w drugim roku życia   i jeszcze wcześniej widuje się u chłopców wzwód prącia. Zjawisko to musi być związane z pewnymi doznaniami, gdyż dziecko uspokaja się wówczas, nieruchomieje, jakby zastygało w napięciu uwagi. Można też zauważyć, że zachodzi jakieś skojarzenie między doznaniami związanymi z oddawaniem moczu i kału a płciowymi. …read more

Częstość samogwałtu u danego osobnika bywa różna. Bywają dzieci, które wie ilokrotnie w ciągu dnia uprawiają samogwałt, innym zdarza  się to od czasu do czasu, z przerwami trwającymi wiele miesięcy. Zależy to od warunków zewnętrznych, w których dziecko przebywa,                    od sposobności, od kultury środowiska, od uwodzicielskiego wpływu innych dzieci. Przeważa zdanie, że samogwałt jest u obojga płci zjawiskiem jednakowo częstym. U chłopców polega on na pocieraniu prącia ręką, u dziewcząt na drażnieniu palcem łechtaczki, rzadziej okolicy pochwy lub na pośrednim drażnieniu narządów płciowych przez zaciskanie ud, albo przez ruchy pocierania uda o udo. …read more

Obgryzanie paznokci jest określeniem znacznie trafniejszym niż nazwa onychophagia, która dosłownie oznacza pożeranie paznokci.             Nie zawsze chodzi nawet o gryzienie paznokci, najczęściej nawyk obrywania paznokci zębami. W najcięższych przypadkach paznokcie są obgryzienie niemal doszczętnie i to na wszystkich. palcach rąk. W lżejszych przypadkach tylko na niektórych palcach, zwykle tych samych albo nawet tylko jednego palca. Czasem otoczenie nawet nie zauważy tego nawyku albo nie przywiązuje doń większej wagi. …read more

Napięcie lękowe u dzieci szkolnych w związku z niepowodzeniami w szkole może się również wyładować w ten sposób. Niektórzy widzą                 w onychofagii wyraz skłonności do samoudręczenia, a zarazem postawy przekornej wobec dorosłych, Pewną rolę odgrywa też pęd                       do naśladownictwa, za czym zdaje się przemawiać zjawisko mnogiego występowania onychofagii w jednych środowiskach dziecięcych i nikłego występowania w innych. Leczenie musi być tu, skierowane na całość psychonerwicowej osobowości. Henderson i Gillespie przypisują różne zaburzenia czynnościowe dzieci, jak bóle głowy z poprzedzającym uczuciem słabości i bladością twarzy, bezsenność, zwłaszcza z utrudnieniem zasypiania, stany somnambuliczne, moczenie nocne, skłonność do omdleń, wymioty przed egzaminami, złe znoszenie jazdy tramwajem                i autobusem, szczególnie zaś pavor nocturnus niedoborowi glukozy. Niedobór ten jest hipotetyczny (Cameron), gdyż u dzieci tych nie stwierdza się hipoglikemii. …read more