Przebieg bywa rozmaity. Ostre choroby psychiczne miewają nagły początek, przebiegają burzliwie i przeważnie równie szybko się kończą.          Nie każda jednak ostro rozpoczynająca się choroba psychiczna musi pozostać ostrą na zawsze, gdyż sprawa z upływem czasu może się okazać przewlekła. Bywają też i podostre typy przebiegu. Choroby przewlekle rozpoczynają się przeważnie stopniowo, niepostrzeżenie, trwają w ciągu wielu lat, przeważnie aż do śmierci. W przypadkach tych trudno orzec, kiedy proces chorobowy czynny przechodzi w stan ubytkowy, stanowiący trwałe kalectwo, stan inwalidztwa umysłowego. …read more

Między psychiatrami i przedstawicielami innych specjalności lekarskich zachodzą czasem różnice zdań co do znaczenia pojęć ostry                       i „przewlekły, na co zwrócił uwagę Bleuler. Czasem istotnie trudno zrozumieć, dlaczego np. utrzymującą się wiele lat melancholię psychiatra nazwie psychozą ostrą. W rzeczy samej pojęcie  ostry nabrało tego samego znaczenia co przemijający, czynnościowy, odwracalny, podczas gdy chroniczny oznacza tyle co nieuleczalny. Stwierdzenie to idzie oczywiście zbyt daleko. …read more

Obecnie stoi się na stanowisku, że zmianom organicznym zawsze towarzyszą zaburzenia czynnościowe. Od rozmiarów tego składnika czynnościowego zależy rokowanie i przebieg sprawy pod wpływem leczenia. Praktyczną doniosłość tych zapatrywań wykazał Śnieżniewski na przykładzie otępienia padaczkowego, które może ulec w pewnych przypadkach klinicznej poprawie. Poprawę tę można wytłumaczyć tylko cofnięciem się składnika neurodynamicznego, który jest odwracalny. Poniżej zamieszczamy schematy graficzne (wg Morgenthalera), obrazujące typowe przebiegi choroby psychicznej. …read more

Analiza etioepigenetyczna ma ogromne znaczenie praktyczne, zwłaszcza jeśli chodzi o przewidywania rokownicze. Rodzinie chorego                      i społeczeństwu więcej zależy na rokowaniu niż na rozpoznaniu. Niech się ta choroba nazywa, jak chce, ale co dalej będzie z chorym z takimi zapytaniami spotykamy się w praktyce. Wyobraźmy sobie schizofrenika, który w danej chwili ma objawy zespołu katatonicznego. Rodzina martwi się więcej objawami katatonii niż przewlekłym procesem, który leży na jej dnie. …read more

Szeroka publiczność wie już dzisiaj, jak groźną chorobą jest schizofrenia. Jeżeli, lekarz w przypadku zespołu katatonicznego, który wyrósł nie na podłożu swoistym, lecz spowodowany został jakimś innym schozeniem, rozpoznaje schizofrenię, to krzywdzi chorego: wyciskając na jego czole piętno schizofrenika. Ośmiesza się też, jeżeli łagodny ten zespół ustąpi bez. śladu po przeminięciu podstawowego cierpienia lub nawet przy dalszym jego. istnieniu, lecz po celowo przeprowadzonym leczeniu. …read more

Dla przykładu przytoczymy zaburzenia psychiczne, wywołane przez alkoholizm. W starszym piśmiennictwie wylicza się jednym tchem alkoholizm przewlekły, delirium tremens,zespół Korsakowa, obłęd zazdrości itd. Tymczasem rokowanie różni się zasadniczo zależnie od tego, czy chodzi o zespoły organiczne, czy czynnościowe. Do zespołów organicznych, z którymi wiąże się rokowanie niepomyślne, zaliczyć trzeba dementia alcoholica, characteropathia alcoholica, zespół Korsakowa. Natomiast. …read more

Rozpoznanie manii porażennej ma szczególne znaczenie tam, gdzie proces rozpoczyna się od objawów maniakalnych. Trzeba umieć odróżnić objawy maniakalne od stanu wynikającego z organicznego upośledzenia uczuciowości wyższej, które prowadzi do wybryków przeciw obyczajowości. Rozróżnienie to ma wielką wagę, gdyż stan maniakalny może być leczony z powodzeniem metodami aktywnymi, podczas    gdy organiczne obniżenie hamulców uczucioworozumowych może doznać poprawy tylko po zastosowaniu leczenia gorączkowego                 lub penicylinowego. Dla ścisłości trzeba dodać, że rokowanie dotyczyć może wszystkich trzech okresów etioepigenetycznych. Rokowanie           w pierwszym okresie jest najbardziej niepomyślne. …read more

Kretschmerowski fatalizm sprawił, że w prognostyce wciąż jeszcze pokutuje przekonanie. o wielkim znaczeniu budowy ciała                                i prepsychotycznego charakteru. W świetle bezstronnych spostrzeżeń klinicznych zapatrywania te są bezpodstawne. Kretschmeryści nadal jeszcze twierdzą,   że pyknicznosyntoniczne cechy poprawiają rokowanie, podczas gdy leptosomicznoschizotymiczne pogarszają je.                Na przykład jeżeli stwierdzimy  u schizofrenika pykniczną budowę ciała i dowiemy się, że przed wybuchem psychozy miał on syntoniczne cechy charakterologiczne, to rokowanie będzie pomyślniejsze niż wówczas, gdy schizofrenik ten będzie leptosomikiem o schizotymicznych cechach osobowości prepsychotycznej. Podobnie też niesłusznie sądzi się, że leptosomiczna budowa ciała w przypadku cyklofrenii lub wybuch psychozy cyklofrenicznej u schizotymika są momentami rokowniczo niepomyślnymi. …read more